ഒരു നവംബറിന്റെ ലാഭം
അന്നൊരു വെള്ളിയാഴ്ചയായിരുന്നു.എഞ്ചിനീയറിങ്ങ് കോളേജില് ചേര്ന്നിട്ട് മൂന്നാഴ്ച മാത്രം.രാവിലത്തെ ഇലക്ട്രിക്കല് വര്ക്ക്ഷോപ്പ് കഴിഞ്ഞ് ഭക്ഷണം കഴിക്കാനിരുന്നപ്പോഴാണ് സഹപാഠി രാധ ഭക്ഷണം കൊണ്ടു വന്നിട്ടില്ല എന്നറിയുന്നത്.
"അതിനെന്താ നമുക്കു കാന്റീനീല് പോകാം".
"അയ്യോ".
"ഞാന് കൂടെ വരാം" (കാന്റീനില് പോയിട്ട് സ്റ്റോറിലേക്ക് പോലും ഫസ്റ്റിയര് പിള്ളേര് തനിയെ പോകാറില്ല.ഞാനാണെങ്കില് കോളേജിലെ ആദ്യ ദിവസം തന്നെ മറ്റൊരു ക്ലാസ്മേറ്റിനെ കൂട്ടി കാന്റീനില് പോയി ബ്രേക്ഫാസ്റ്റ് കഴിച്ച ധൈര്യത്തിലും)
കാന്റീനില് പോയി രാധയ്ക്കൊരു ഊണും എനിയ്ക്കൊരു ചായയും ഓര്ഡര് ചെയ്ത് തല കുനിച്ചിരിക്കുമ്പോള് ചുറ്റിലും പല ബഹളങ്ങളും കേട്ടു.അതിനിടയില് ലോഗരിതത്തെ പറ്റി എന്തോ ചോദ്യം ചോദിയ്ക്കുന്ന ഒരു വേറിട്ട ശബ്ദം.ചെറുതായൊന്നു തല പൊക്കി നോക്കിയപ്പോള് ഉത്തരം പറയാനാകാതെ ഒരു മെക്ക് പയ്യനും അവനു ചുറ്റും കുറച്ച് സീനിയേഴ്സും.കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് എല്ലാവരും പുറത്തിറങ്ങി പോകുന്നതും കണ്ടു.
പുറത്തിറങ്ങിയാല് ആരെങ്കിലും പിടിയ്ക്കും എന്നെനിക്കുറപ്പായിരുന്നു.ഉത്തരം പറയുന്ന ആളിന്റെ ജാഡയ്ക്ക് വിപരീത അനുപാത സ്റ്റാന്ഡേര്ഡിലുള്ള ചില ചോദ്യോത്തരങ്ങളല്ലാതെ 'റാഗിംഗ്' എന്ന ലെവലില് പെടുത്താവുന്ന ഒരനുഭവവും അതു വരെ ഉണ്ടാകാതിരുന്നതിനാല് എനിക്ക് പ്രത്യേകിച്ച് പേടിയൊന്നും തോന്നിയില്ല.ഏത് ഏടാകൂടത്തിലും മുന്പും പിന്പും നോക്കാതെ എടുത്തു ചാടുക എന്നത് എന്റെ പൊതുവേയുള്ള ശീലവുമാണല്ലോ.
പുറത്തിറങ്ങി അധികം നടക്കുന്നതിനു മുമ്പ് തന്നെ പിറകില് നിന്നു വിളി വന്നു.പേരിലും നാളിലും തുടങ്ങി കണക്കും സയന്സും കഴിഞ്ഞ് ഖുര്ആനും ഹദീസും വരെയെത്തി ചോദ്യങ്ങള്.ഇതിലൊരു ചോദ്യമാണ് ഇവിടെ ഒരു കമന്റില്.
ഓരോ ചോദ്യത്തിനും വലിയ കുഴപ്പമില്ലാത്ത രീതിയില് ഉത്തരം പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നപ്പോള് "നീയാളു മോശമില്ലല്ലോ" എന്നൊരു ഭാവം ആ മുഖത്ത് നിന്നും ഞാന് വായിച്ചെടുത്തിരുന്നു.ആ ധൈര്യത്തിലാകാം ഞാന് തിരിച്ചും ചിലതെല്ലാം ചോദിച്ചു.പേര് കേട്ടപ്പോഴാണ് ഇങ്ങനെയൊരു റാഗിംഗ് ഭീകരനെ പറ്റി ക്ലാസ്മേറ്റ്സ് പലരും പേടിയോടെ പറഞ്ഞിരുന്നത് ഞാനോര്ത്തത്.
തറവാടിയുടെ പോസ്റ്റില് പറഞ്ഞ പോലെ ഞാന് തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയിരുന്നില്ല.ഞങ്ങളവിടെ നിന്നും നടന്നപ്പോള് അവര് സ്കൂട്ടറില് ഒന്ന് ചുറ്റി ഞങ്ങള്ക്കെതിരെ വന്നതാണ്.
പിന്നെ ആ പോസ്റ്റിലെഴുതിയ ബഹുമാനത്തെ പറ്റി:ഞാന് ഇന്ന് എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ ആണെങ്കില്(ദുബായില് ഒരു മള്ട്ടി നാഷണല് കമ്പനിയില് സീനിയര് ഇലക്ട്രിക്കല് എഞ്ചിനീയറുടെ ജോലി അത്ര വലുതല്ലായിരിക്കാം എന്നാലും) ആ പ്രതിപക്ഷ ബഹുമാനം മൂലമാണ്.അല്ലെങ്കിലും ഒരു സ്ത്രീ ആദ്യം അംഗീകരിയ്ക്കപ്പെടേണ്ടത് സ്വന്തം വീട്ടില് നിന്നു തന്നെയല്ലെ.
"അതിനെന്താ നമുക്കു കാന്റീനീല് പോകാം".
"അയ്യോ".
"ഞാന് കൂടെ വരാം" (കാന്റീനില് പോയിട്ട് സ്റ്റോറിലേക്ക് പോലും ഫസ്റ്റിയര് പിള്ളേര് തനിയെ പോകാറില്ല.ഞാനാണെങ്കില് കോളേജിലെ ആദ്യ ദിവസം തന്നെ മറ്റൊരു ക്ലാസ്മേറ്റിനെ കൂട്ടി കാന്റീനില് പോയി ബ്രേക്ഫാസ്റ്റ് കഴിച്ച ധൈര്യത്തിലും)
കാന്റീനില് പോയി രാധയ്ക്കൊരു ഊണും എനിയ്ക്കൊരു ചായയും ഓര്ഡര് ചെയ്ത് തല കുനിച്ചിരിക്കുമ്പോള് ചുറ്റിലും പല ബഹളങ്ങളും കേട്ടു.അതിനിടയില് ലോഗരിതത്തെ പറ്റി എന്തോ ചോദ്യം ചോദിയ്ക്കുന്ന ഒരു വേറിട്ട ശബ്ദം.ചെറുതായൊന്നു തല പൊക്കി നോക്കിയപ്പോള് ഉത്തരം പറയാനാകാതെ ഒരു മെക്ക് പയ്യനും അവനു ചുറ്റും കുറച്ച് സീനിയേഴ്സും.കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് എല്ലാവരും പുറത്തിറങ്ങി പോകുന്നതും കണ്ടു.
പുറത്തിറങ്ങിയാല് ആരെങ്കിലും പിടിയ്ക്കും എന്നെനിക്കുറപ്പായിരുന്നു.ഉത്തരം പറയുന്ന ആളിന്റെ ജാഡയ്ക്ക് വിപരീത അനുപാത സ്റ്റാന്ഡേര്ഡിലുള്ള ചില ചോദ്യോത്തരങ്ങളല്ലാതെ 'റാഗിംഗ്' എന്ന ലെവലില് പെടുത്താവുന്ന ഒരനുഭവവും അതു വരെ ഉണ്ടാകാതിരുന്നതിനാല് എനിക്ക് പ്രത്യേകിച്ച് പേടിയൊന്നും തോന്നിയില്ല.ഏത് ഏടാകൂടത്തിലും മുന്പും പിന്പും നോക്കാതെ എടുത്തു ചാടുക എന്നത് എന്റെ പൊതുവേയുള്ള ശീലവുമാണല്ലോ.
പുറത്തിറങ്ങി അധികം നടക്കുന്നതിനു മുമ്പ് തന്നെ പിറകില് നിന്നു വിളി വന്നു.പേരിലും നാളിലും തുടങ്ങി കണക്കും സയന്സും കഴിഞ്ഞ് ഖുര്ആനും ഹദീസും വരെയെത്തി ചോദ്യങ്ങള്.ഇതിലൊരു ചോദ്യമാണ് ഇവിടെ ഒരു കമന്റില്.
ഓരോ ചോദ്യത്തിനും വലിയ കുഴപ്പമില്ലാത്ത രീതിയില് ഉത്തരം പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നപ്പോള് "നീയാളു മോശമില്ലല്ലോ" എന്നൊരു ഭാവം ആ മുഖത്ത് നിന്നും ഞാന് വായിച്ചെടുത്തിരുന്നു.ആ ധൈര്യത്തിലാകാം ഞാന് തിരിച്ചും ചിലതെല്ലാം ചോദിച്ചു.പേര് കേട്ടപ്പോഴാണ് ഇങ്ങനെയൊരു റാഗിംഗ് ഭീകരനെ പറ്റി ക്ലാസ്മേറ്റ്സ് പലരും പേടിയോടെ പറഞ്ഞിരുന്നത് ഞാനോര്ത്തത്.
തറവാടിയുടെ പോസ്റ്റില് പറഞ്ഞ പോലെ ഞാന് തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയിരുന്നില്ല.ഞങ്ങളവിടെ നിന്നും നടന്നപ്പോള് അവര് സ്കൂട്ടറില് ഒന്ന് ചുറ്റി ഞങ്ങള്ക്കെതിരെ വന്നതാണ്.
പിന്നെ ആ പോസ്റ്റിലെഴുതിയ ബഹുമാനത്തെ പറ്റി:ഞാന് ഇന്ന് എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ ആണെങ്കില്(ദുബായില് ഒരു മള്ട്ടി നാഷണല് കമ്പനിയില് സീനിയര് ഇലക്ട്രിക്കല് എഞ്ചിനീയറുടെ ജോലി അത്ര വലുതല്ലായിരിക്കാം എന്നാലും) ആ പ്രതിപക്ഷ ബഹുമാനം മൂലമാണ്.അല്ലെങ്കിലും ഒരു സ്ത്രീ ആദ്യം അംഗീകരിയ്ക്കപ്പെടേണ്ടത് സ്വന്തം വീട്ടില് നിന്നു തന്നെയല്ലെ.
Labels: ഓര്മ്മക്കുറിപ്പ്