മാവേലി ജെബല്‍‍അലീല്‍

ഇക്കൊല്ലത്തെ തിരുവോണദിവസം.പതിവു പോലെ ആറെമുക്കാലോടു കൂടി ഞാന്‍ ഓഫീസിലേക്ക്‌ പുറപ്പെട്ടു.നല്ല വല്ല ഓണപ്പാട്ടുകളും കേള്‍ക്കാം എന്ന് കരുതി റേഡിയോ ഓണ്‍ ചെയ്തു.സുപ്രഭാതത്തിന്റെ റീമിക്സ്‌.വേഗം റേഡിയോ ഓഫ്‌ ചെയ്തു.

ഫ്രീസോണിന്റെ മെയിന്‍ ഗെയിറ്റില്‍ പതിവില്ലാത്ത ആള്‍ക്കൂട്ടം.കസവു മുണ്ടെടുത്ത ഒരാളുടെ ചുറ്റും സെക്യൂരിറ്റികാര്‍ തടിച്ചുകൂടിയിട്ടുണ്ട്‌.ലേബര്‍ ക്യാമ്പില്‍ വൈകുന്നേരമുള്ള റേഡിയോ റോഡ്‌ ഷോയുടെ ആളുകളായിരിക്കും,ഞാന്‍ കരുതി.പിറകിലുള്ള വണ്ടിക്കാര്‍ അക്ഷമരായി ഹോണടിക്കാന്‍ തുടങ്ങി.എന്തായാലും ചെന്ന് നോക്കി കളയാം.

"ശൂ മാവേലി,ശൂ വിശാലന്‍" സുഡാനിയുടെ ഉച്ചത്തിലുള്ള ശബ്ദമകലെ നിന്ന് തന്നെ കേട്ടു.

ങ്ങേ ഇതു നമ്മുടെ മാവേലിയല്ലേ.റ്റി.വി.യില്‍ കാണുന്നത്ര വയറൊന്നുമില്ല.രാവിലെയടിച്ച പോടിക്കാറ്റ്‌ കാരണമാണെന്ന് തോന്നുന്നു മുണ്ടോക്കെ ആകെ ചെളി പിടിച്ചിട്ടുണ്ട്‌.

"എന്താ മാവേലി ഇവിടെ".മലയാളം കേട്ടപ്പോള്‍ മാവേലിയ്ക്കാശ്വാസമായി.

"ഞാന്‍ നമ്മുടെ വിശാലനെ കാണാന്‍ വന്നതാണ്‌.ഓണത്തിനിവിടെ ഒഴിവല്ലല്ലോ എന്ന് കരുതീട്ടാ നേരെ ഇങ്ങോട്ട്‌ പോന്നത്‌".

ഇയാള്‍ എന്നെ കാണാന്‍ വന്നതാണ്‌ എന്ന് സുഡാനിയോട്‌ പറഞ്ഞ്‌ ഞാന്‍ മാവേലിയേയും കൂട്ടി കാറിനകത്തേക്ക്‌ നടന്നു.
"എന്താ ഇത്തവണ കേരളത്തിലേക്ക്‌ പോകാതെ ദുബായിലോട്ട്‌ പോന്നത്‌"

"ഇവിടെ റെയില്‍വേക്കായി കുഴിച്ച തുരങ്കം പാതാളം വരെ എത്തിയതു കൊണ്ട്‌ വഴി കുറവാണ്‌.നാട്ടില്‍ പോയാല്‍ ഓണാവധി കഴിഞ്ഞാല്‍ എന്നെ എല്ലാവരും മറക്കും.ദുബായിലാണെങ്കില്‍ മാസങ്ങളോളമല്ലെ ഓണം.അതു മാത്രമല്ല; നാട്ടിലിപ്പോള്‍ തുള്ളി വെള്ളം കുടിക്കാന്‍ കിട്ടില്ല.ആ കുറുമാനും ഇടിവാളും കൂടി നാട്ടില്‍ പോയി ഒക്കെ കുടിച്ച്‌ വറ്റിച്ചില്ലേ".

"മാവേലി കയ്യിലെന്താ" മാവേലിയുടെ കയ്യിലുള്ള ഒരു ചെറിയ പൊതി കണ്ട്‌ ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.
"ഇതെന്റെ ഓലക്കുടയാ;ആവശ്യമുള്ളപ്പോള്‍ ബട്ടണമര്‍ത്തിയാല്‍ നിവരുന്നത്‌".
"ഞാനൊരു കാര്യം ചെയ്യാം അങ്ങയെ ബര്‍ദുബായി ബസ്സില്‍ കയറ്റി വിടാം.അവിടെ നിന്നും ഷാര്‍ജയിലേക്ക്‌ ബസ്സ്‌ കിട്ടും.എനിക്ക്‌ വേഗം ഓഫിസിലെത്തി പിന്മൊഴി നോക്കാനുള്ളതാ.അല്ലെങ്കില്‍ ഞാനും കൂടെ വന്നേനെ"

മാവേലിയെ ബസ്സ്റ്റോപ്പില്‍ വിട്ട്‌ ഞാന്‍ കാറിനടുത്തേക്ക്‌ നടന്നു.